ΦΛΑΣ-ΜΠΑΚ (4)

Αρχές Φερουαρίου 2007. Σε ένα Τμήμα Ασφαλείας. Έπρεπε να εκδόσω ταυτότητα.
Στις 4:50 το πρωί έγραψα το όνομά μου σε μία αυτοσχέδια λίστα που είχαν φτιάξει οι προηγούμενοι και πήρα τον αριθμό σειράς 12. Ο αστυνομικός μου είπε με αυστηρό τόνο ότι η λίστα αυτή δεν έχει καμμιά αξία και μόνον όσοι είναι στις 7:30 παρόντες θα εξυπηρετηθούν. Επίσης είπε ότι απαγορεύεται να περιμένουμε εντός πριν τις 7:00. Κάποιοι βρισκόντουσαν στο προαύλιο του τμήματος από τις 2:00.
Δύο κοπέλες, μία αιτούσα ταυτότητα και η μάρτυράς της, επαναλάμβαναν την διαδικασία για τρίτη φορά, αφού αν είχες το αριθμό από 14 και πάνω το πιθανότερο είναι πως θα περίμενες όλη την μέρα χωρίς στο τέλος να εξυπηρετηθείς, όπως δηλαδή και τους συνέβει δύο φορές. Ταξίδευε όμως σε δύο μέρες και φρόντισε να έχει τον αριθμό 9.
Στις 12:00 ήρθε η σειρά της, αλλά η αίτησή της απορρίφθηκε επειδή στο καθ' όλα νομότυπο πιστοποιητικό που είχε εκδόσει ένας δήμος στην Β. Ελλάδα θεωρούσαν οι αστυνομικοί ότι υπήρχε παρατυπία.
Η συμπεριφορά των υπαλλήλων υπήρξε ενοχλητικά προσβλητική προς έναν άνθρωπο που χωρίς να φταίει βρέθηκε σε δυσκολία. Έκλαψε, παρακάλεσε, ζήτησε κάθε λογική αντιμετώπιση, όπως ας πούμε να επιλύσουν το πρόβλημα οι δύο υπηρεσίες του δημοσίου μέσω φαξ. Το ίδιο έκανε και η φίλη της, οι συμπεριφορές όμως που πήραν πίσω ήταν, «άσε μας κοπέλα μου», «παράτα μας», «εσύ να κοιτάς την δουλειά σου» και πολλά αντίστοιχα.
Στο τέλος υπέβαλε προς το τμήμα ασφάλειας ένα αίτημα ζητώντας εγγράφως εξηγήσεις για αυτή την συμπεριφορά των συγκεκριμένων υπαλλήλων, διαμηνύοντας ότι θα χρησιμοποιήσει κάθε νόμιμο δικαίωμά της προκειμένου να αποζημιωθεί για υλικές και ηθικές βλάβες που θα προέλθουν από την μη έκδοση ταυτότητας και την συμπεριφορά αυτών των υπαλλήλων.
Από την στιγμή που το αίτημα πρωτοκολλήθηκε, οι ίδιοι υπάλληλοι άρχισαν να απευθύνονται στην ίδια και στην μάρτυρά της στον πληθυντικό, κράτησαν όλα τα δικαιολογητικά και της ζήτησαν να ξαναπεράσει το ίδιο βράδυ για να παραλάβει την καινούργια της ταυτότητα. Όπως και έγινε.
Εγώ εξυπηρετήθηκα στις 14:00 και ήμουνα ο τελευταίος για εκείνη την μέρα.
Μετά από εμένα περίμεναν από τα χαράματα τουλάχιστον άλλοι δέκα.

>>
ΑΝΑΦΟΡΑ - ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΜΗΜΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ